مدلسازی اثر دزهای علف کش در رقابت چندگونه ای علف های هرز در ذرت

طی دو سال آزمایش مزرعه ای، تأثیر دزهای علف کش بر رقابت چندگونه ای علف های هرز در ذرت بررسی شد. شانزده ترکیب تراکمی، شامل 4 تراکم توق× 4 تراکم تاج خروس و 5 دز علف کش نیکوسولفورون، عامل های مورد مطالعه بودند. مدل هذلولی مستطیلی بیان خوبی از رابطه تراکم دو گونه توق و تاج خروس با عملکرد ذرت ارائه داد. با کمک این مدل ضریب رقابتی علف های هرز در هر دز محاسبه شد و سپس ارتباط ضریب رقابتی گونه ها با دز علف کش بررسی شد. پاسخ توان رقابتی دوگونه ی هرز نسبت به علف کش متفاوت بود. رابطه ی قدرت رقابتی علف های هرز با افزایش دز، به خوبی با توابع دز-رسپانس استاندارد برای تاج خروس و برین-کوزنس برای توق توصیف شد. ضریب قدرت رقابتی تاج خروس با افزایش دز علف کش به شدت کاهش یافت و در نصف دز توصیه شده کاملاً حذف شد، اما برای توق یک افزایش اولیه رقابتی در دز25/0 دز کامل اتفاق افتاد. هر کدام از این مدل ها بعنوان زیر-مدل جایگزین پارامتر ضریب رقابتی در مدل هذلولی مستطیلی شدند. مدل ترکیبی شامل زیر-مدلهای هذلولی مستطیلی، لجستیک و برین-کوزنس ، در شرایط رقابت توأم دوگونه تحت تأثیر دوزهای علف کش که کاربرد علف کش در دزهای پایین تقویت رقابت یک گونه در برابر دیگری را درپی داشت پیش بینی خوبی از عملکرد ذرت ارائه داد. براساس تخمین پارامترها، بدون کاربرد علف کش، قدرت رقابتی توق، 6/1 برابر بیشتر از تاج خروس بود. تراکم های بالای علف هرز باعث 62 درصد افت عملکرد در ذرت شد. در تراکم های کم توق یعنی 0 یا 4 بوته در متر مربع، کاربرد نصف دز توصیه شده از نقصان عملکرد پیشگیری نمود اما با افزایش تراکم توق دیگر دزهای کاهش یافته مؤثر نبود. حتی با دزکامل علف کش نیز یک کاهش عملکرد 10-6 درصدی اتفاق افتاد که ناشی از تحمل توق به دز توصیه شده نیکوسولفورون بود.